Το πορτρέτο

του Θανάση Λαδονικόλα

Ένα παράπονο και ένα δάκρυ
Πρώτο φθινόπωρο, πρώτη βροχή
Απόψε η σκέψη μου δεν βρίσκει άκρη
Απόψε ζύγισε η αντοχή

Ένα σκοτείνιασμα που με βαραίνει
Πικρή ανάμνηση σαν μαχαιριά
Πρώτο φθινόπωρο που με πεθαίνει
Πρώτο φθινόπωρο χωρίς χαρά

Ότι φαντάστηκα ήταν απάτη
Και αν κάτι έζησα έχει χαθεί
Τέτοιο φθινόπωρο χωρίς αγάπη
Τέτοιο φθινόπωρο μην ξαναρθεί.