Περίμενα να μπει η Άνοιξη , να μειωθεί η υγρασία για να πιάσω τη συρματόβουρτσα για να καθαρίσω κάποια σκουριασμένα μυαλά. Να καθαρίσω είπα… Σημειώστε λάθος. Μια απόπειρα θα προσπαθήσω να κάνω και αυτή με μικρές πιθανότητες επιτυχίας. Μόνος σου δεν καταφέρνεις τίποτα. Αλλά δυστυχώς με ποιόν θα συνεργασθείς; Υπάρχουν μήπως συνάνθρωποι σου, που έχουν πιάσει τη βούρτσα για να καθαρίσουν τα μυαλά τους πρώτα και να σε βοηθήσουν ύστερα; Και αν υπάρχουν που θα τους βρω; Μήπως στη διπλανή μου πόρτα στη πόλη που ζω; Α πα πα ! αυτή είναι ένα απλό Ξενοδοχείο ύπνου. Μήπως στα γραφεία του κόμματος που ανήκω ; Μπα όχι εκεί . Ακόμα και αν αυτούς που θα βρω στις καταστάσεις υπάρχουν, δύσκολα θα με βοηθήσουν. Και αν υπάρχουν σαν οντότητες, ποιος μου λέει ότι είναι διατεθειμένοι να τρίβουν μυαλά; Ποιος εύκολα εγκαταλείπει την ελπίδα για το βόλεμα στο ορατό ή αόρατο μέλλον; Μήπως στη δουλειά μου; Μάλλον όχι . Η κούραση από την δωδεκάωρη καθημερινή εργασία τους εμποδίζει. Στο σύλλογο της γειτονιάς μου μήπως με τα μέλη που διαθέτουν κοινωνικές και πολιτιστικές ευαισθησίες, μόνο όμως πάνω από την κάλπη τη μέρα των εκλογών; Μάλλον δύσκολο. Ή μήπως χρειάζεται να αποταθώ στις εκπομπές του Μάκη και του Νίκου, αυτές ντε που προστατεύουν το Δημόσιο συμφέρον και να προσεγγίσω τους ίδιους και τους συνδαιτυμόνες τους;
Και τι από τα δύο ισχύει τελικά ; Τα μυαλά σκουριάζουν τις ιδέες ή οι σκουριασμένες ιδέες τα μυαλά; Λένε ότι τα μέταλλα σκουριάζουν με τα χρόνια που περνούν. Και τότε γιατί και οι νέοι στην ηλικία διαθέτουν και αυτοί σκουριασμένα μυαλά πολλές φορές ποιο διαβρωμένα από τους μεγαλύτερους ; Χρειάζεται στα αλήθεια όμως το καθάρισμα; Λένε ότι η σκουριά προστατεύει από παραπέρα διάβρωση. Και αφού τα καθαρίσω και ξανασκουριάσουν θα επαναλαμβάνω κάθε τόσο τον καθαρισμό; Και τι θα μείνει στο τέλος; Άνθρωποι χωρίς μυαλό; Ή Μήπως μετά το πρώτο καθάρισμα θα πρέπει να χρησιμοποιήσω κάποιο αντισκωριακό από αυτά που κυκλοφορούν ευρέως στην Αγορά; Αλλά ποιάς εταιρίας; Ποιος μου εγγυάται την αποτελεσματικότητα του προϊόντος; Η καλλιτεχνική και προβαλλόμενη σε μεγάλη ποσότητα διαφήμιση ή κοινωνική υπευθυνότητα της εταιρίας που το διαθέτει;
Δυστυχώς έχω μπλέξει. Δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Ίσως θα πρέπει να μάθω να ζω μόνος μου ή τουλάχιστον να εντοπίζω μη σκουριασμένα μυαλά ώστε να συνδιαλέγομαι. Ξαναγυρίζω όμως στην αρχή και που θα τα βρω; Φαύλος κύκλος. Αλλά πως τελικά είμαι τόσο σίγουρος ότι εγώ έχω καθαρό μυαλό , ενώ οι άλλοι όχι; Η μήπως η καλύτερη λύση για να μη χρησιμοποιήσω βούρτσες μυαλών θα είναι τελικά η τραγική διαπίστωση της κενότητας των κεφαλών; Μήπως τελικά το δοκίμιο μου έχει λάθος τίτλο και θα έπρεπε να διαθέτει κάποιον άλλον; Όπως ας πούμε «Ύμνος στην κενότητα των εγκεφάλων» ή «Το απόλυτο μηδενικό» ή ακόμα ακόμα «Αγωνιζόμαστε για να προσεγγίσουμε την ηλιθιότητα»
Τὰ δάκρυα ποὺ στὰ μάτια μας
θὰ δεῖτε ν᾿ ἀναβρύζουν
ποτὲ μὴν τὰ πιστέψετε
απελπισιᾶς σημάδια.
Ὑπόσχεση εἶναι μοναχὰ
γι᾿ Ἀγώνα ὑπόσχεση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ
θὰ δεῖτε ν᾿ ἀναβρύζουν
ποτὲ μὴν τὰ πιστέψετε
απελπισιᾶς σημάδια.
Ὑπόσχεση εἶναι μοναχὰ
γι᾿ Ἀγώνα ὑπόσχεση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΠΑΝΑΓΟΥΛΗΣ
Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου 2007
Βούρτσες μυαλών. Πικρό, σαρκαστικό δοκίμιο επικαιρότητας
Αναρτήθηκε από Νίκος Δεπούντης στις 8:50 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου