Σήμερα φωνάξαμε το ΟΧΙ। Χθες ψελλίσαμε το ΝΑΙ। Αύριο θα λέμε ναι μεν αλλά......
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Να μας χαίρονται....
Τετάρτη 23 Μαρτίου 2011
Παρασκευή 25 Φεβρουαρίου 2011
Η Βιώσιμη κινητικότητα και το Ποδήλατο στο Δήμο μας.
Το ιδιωτικό αυτοκίνητο σαν μέσο κοινωνικής καταξίωσης ήρθε να προστεθεί στην ήδη άναρχη ανάπτυξη των Ελληνικών πόλεων με αποτέλεσμα την εγκατάλειψη του ποιο ήπιου και φιλικού προς το περιβάλλον μέσου μεταφοράς, του ποδηλάτου. Θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια στο Βόλο, όταν η κάθε οικογένεια διέθετε τόσα ποδήλατα, όσο τα μέλη της. Το ΙΧ έχει καταστεί πλέον στις Ελληνικές πόλεις τρόπος ζωής.
Πως όμως (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα, όπως ο υπογράφων) είναι δυνατόν να υιοθετηθεί σαν μέσο μεταφοράς το ποδήλατο όταν απουσιάζουν από την σύγχρονη Ελληνική πόλη οι στοιχειώδεις ασφαλείς συνθήκες μετακίνησης, η παιδεία και οι αναγκαίες υποδομές; Χωρίς τις αναγκαίες αναπλάσεις του αστικού χώρου και την απόδοση περισσότερου χώρου στις ήπιες μορφές μετακίνησης φιλικές προς το περιβάλλον και υποστηρικτικές της καλής υγείας, οι ενδεχόμενες καλές προθέσεις θα παραμένουν στα επίπεδα του ευχολόγιου. Η διαμόρφωση του δημόσιου χώρου είναι το πρώτο ζητούμενο.
Το ποδήλατο αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της αναβάθμισης της ποιότητας της ζωής μας. Τα δίκτυα ποδηλατοδρόμων θα πρέπει να δημιουργηθούν (κάλιο αργά παρά ποτέ) με γνώμονα την ισόρροπη κάλυψη με ποδήλατο του κέντρου μιας πόλης προς όλες τις κατευθύνσεις που εξυπηρετούν σημαντικές δραστηριότητες του οικιστικού ιστού (π.χ. σχολεία). Παράλληλα και ειδικά για την Αθήνα η ανάπτυξη των ποδηλατοδρόμων θα πρέπει να περιλαμβάνεται σε μία γενικότερη υπερτοπική κυκλοφοριακή μελέτη, αφού δεν έχει νόημα η ανάπτυξη τοπικών δικτύων που δεν συνδέονται μεταξύ τους. Τι μπορεί να μου προσφέρει εμένα που έχω επιλέξει το ποδήλατο σαν το βασικό μέσο μεταφοράς μου ο ποδηλατόδρομος της Τούφας Χαλανδρίου, όταν για να έλθω στον Χολαργό είμαι αναγκασμένος να κάνω τον κασκαντέρ σε πολλαπλάσια απόσταση ;
Τη στιγμή που σε άλλους δήμους του λεκανοπεδίου και της επαρχίας έχει αρχίσει να υλοποιείται ένας κάποιος σχεδιασμός για ποδηλατοδρόμους ο Δήμος μας δεν έχει εκδηλώσει ακόμη το παραμικρό ενδιαφέρον. Ο Δήμος μας στερείται και αυτό το όραμα που άλλοι αιρετοί εκπρόσωποι σε άλλες πόλεις το διαθέτουν ανεξάρτητα αν προχώρησαν ή όχι στην υλοποίηση του. Σαν όραμα θα μπορούσε να υπάρξει η δημιουργία περιαστικού ποδηλατόδρομου στον Υμηττό και η σύνδεση του με τα πάρκα, τις πλατείες, τα σχολεία, τους σταθμούς μετρό και τα εμπορικά κέντρα της πόλης μας.
Σαν άμεσες επιδιώξεις θα μπορούσαν να ήταν:
• η δημιουργία χώρων στάθμευσης ποδηλάτων σε πολυσύχναστους κοινόχρηστους χώρους που ο δήμος να εγγυάται τη προστασία τους.
• η ενημέρωση, μέσα από ειδικές εκδόσεις του Δήμου, των αυτοκινητιστών, για τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς σε σχέση με το ποδήλατο και τους πεζούς.
• Η συστηματική καμπάνια για την αποθάρρυνση της χρησιμοποίησης του αυτοκινήτου για κοντινές και εσωτερικές διαδρομές.
• Η διεκδίκηση της επιβίβασης, χωρίς αριθμητικούς περιορισμούς, ποδηλάτων στους συρμούς του μετρό και τα άλλα μέσα Δημόσιας μεταφοράς εφόσον αυτό είναι εφικτό.
• Η χρησιμοποίηση ποδηλάτων από τη Δημοτική Αστυνομία.
• Την υιοθέτηση του συστήματος ενοικίασης των ποδηλάτων πόλης (City bikes). Δηλαδή η
με ευνοϊκούς όρους ενοικίαση ή δανεισμός ποδηλάτων σε συγκεκριμένα σημεία (κεντρικοί κόμβοι μετακίνησης). Ο χρήστης θα παίρνει και θα αφήνει το ποδήλατο σε ειδικά προβλεπόμενες θέσεις. Ένα σύστημα που εφαρμόζεται με επιτυχία εδώ και αρκετά χρόνια στο Παρίσι και άλλες μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις.
Προς το τέλος το 2010 μια ομάδα ανθρώπων της περιοχής μας, που όσο περνά ο καιρός συνεχώς διευρύνεται, δημιούργησε τους Ποδηλάτες Παπάγου – Χολαργού με στόχο την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας για την ένταξη της χρήσης του ποδηλάτου στη καθημερινότητα τους. (http://podilates-px.blogspot.com/) Κάθε Κυριακή στις 12.00 με αφετηρία την Ομπρέλα του Παπάγου η ομάδα των ποδηλατών επιχειρεί να ανασυγκροτήσει την έννοια της γειτονιάς του Δήμου μας, μέσω μιας καθιερωμένης ποια ποδηλατοπορείας. Ήδη οι ποδηλατοπορείες έχουν ξεπεράσει τις 12 και ο στόχος είναι να μην σταματήσουν ποτέ. Όταν η Κοινωνία των Πολιτών δραστηριοποείται στα θέματα της καθημερινότητας μας, τότε οι πολίτες θα πρέπουν να βλέπουν το μέλλον αισιόδοξα. Ο Δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους μας και όχι μόνο στους πολιτικούς.
Η Χρησιμοποίηση του ποδηλάτου στη καθημερινότητα μας προσφέρει ενίσχυση της κοινωνικότητας, της αδελφοσύνης, της ψυχικής υγείας και της αισθητικής των κατοίκων της γειτονιάς. Βιώσιμη κινητικότητα σημαίνει τη διατήρηση της κινητικότητας στην πόλη, που είναι προϋπόθεση της κοινωνικής λειτουργίας της, χωρίς όμως αυτή να φέρνει περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις, αλλά να ενισχύει την κοινωνική συνοχή, να οδηγεί στην ανασύσταση της πολιτικής και κοινωνικής έννοιας της γειτονιάς, να ευνοεί την ανθρώπινη επαφή και τις συλλογικές μορφές οργάνωσης και να δίνει σε όλους ίσες δυνατότητες.
Θα πρέπει να καταστήσουμε το Δήμο μας σαν τη πόλη με τα λιγότερα αυτοκίνητα.
Βιώσιμη ανάπτυξη είναι η διατήρηση συνθηκών ανθρώπινης ευημερίας και ανθρωπίνων σχέσεων στις επόμενες γενεές (Healey 1997).
Πως όμως (οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα, όπως ο υπογράφων) είναι δυνατόν να υιοθετηθεί σαν μέσο μεταφοράς το ποδήλατο όταν απουσιάζουν από την σύγχρονη Ελληνική πόλη οι στοιχειώδεις ασφαλείς συνθήκες μετακίνησης, η παιδεία και οι αναγκαίες υποδομές; Χωρίς τις αναγκαίες αναπλάσεις του αστικού χώρου και την απόδοση περισσότερου χώρου στις ήπιες μορφές μετακίνησης φιλικές προς το περιβάλλον και υποστηρικτικές της καλής υγείας, οι ενδεχόμενες καλές προθέσεις θα παραμένουν στα επίπεδα του ευχολόγιου. Η διαμόρφωση του δημόσιου χώρου είναι το πρώτο ζητούμενο.
Το ποδήλατο αποτελεί ουσιαστικό στοιχείο της αναβάθμισης της ποιότητας της ζωής μας. Τα δίκτυα ποδηλατοδρόμων θα πρέπει να δημιουργηθούν (κάλιο αργά παρά ποτέ) με γνώμονα την ισόρροπη κάλυψη με ποδήλατο του κέντρου μιας πόλης προς όλες τις κατευθύνσεις που εξυπηρετούν σημαντικές δραστηριότητες του οικιστικού ιστού (π.χ. σχολεία). Παράλληλα και ειδικά για την Αθήνα η ανάπτυξη των ποδηλατοδρόμων θα πρέπει να περιλαμβάνεται σε μία γενικότερη υπερτοπική κυκλοφοριακή μελέτη, αφού δεν έχει νόημα η ανάπτυξη τοπικών δικτύων που δεν συνδέονται μεταξύ τους. Τι μπορεί να μου προσφέρει εμένα που έχω επιλέξει το ποδήλατο σαν το βασικό μέσο μεταφοράς μου ο ποδηλατόδρομος της Τούφας Χαλανδρίου, όταν για να έλθω στον Χολαργό είμαι αναγκασμένος να κάνω τον κασκαντέρ σε πολλαπλάσια απόσταση ;
Τη στιγμή που σε άλλους δήμους του λεκανοπεδίου και της επαρχίας έχει αρχίσει να υλοποιείται ένας κάποιος σχεδιασμός για ποδηλατοδρόμους ο Δήμος μας δεν έχει εκδηλώσει ακόμη το παραμικρό ενδιαφέρον. Ο Δήμος μας στερείται και αυτό το όραμα που άλλοι αιρετοί εκπρόσωποι σε άλλες πόλεις το διαθέτουν ανεξάρτητα αν προχώρησαν ή όχι στην υλοποίηση του. Σαν όραμα θα μπορούσε να υπάρξει η δημιουργία περιαστικού ποδηλατόδρομου στον Υμηττό και η σύνδεση του με τα πάρκα, τις πλατείες, τα σχολεία, τους σταθμούς μετρό και τα εμπορικά κέντρα της πόλης μας.
Σαν άμεσες επιδιώξεις θα μπορούσαν να ήταν:
• η δημιουργία χώρων στάθμευσης ποδηλάτων σε πολυσύχναστους κοινόχρηστους χώρους που ο δήμος να εγγυάται τη προστασία τους.
• η ενημέρωση, μέσα από ειδικές εκδόσεις του Δήμου, των αυτοκινητιστών, για τους κανόνες οδικής συμπεριφοράς σε σχέση με το ποδήλατο και τους πεζούς.
• Η συστηματική καμπάνια για την αποθάρρυνση της χρησιμοποίησης του αυτοκινήτου για κοντινές και εσωτερικές διαδρομές.
• Η διεκδίκηση της επιβίβασης, χωρίς αριθμητικούς περιορισμούς, ποδηλάτων στους συρμούς του μετρό και τα άλλα μέσα Δημόσιας μεταφοράς εφόσον αυτό είναι εφικτό.
• Η χρησιμοποίηση ποδηλάτων από τη Δημοτική Αστυνομία.
• Την υιοθέτηση του συστήματος ενοικίασης των ποδηλάτων πόλης (City bikes). Δηλαδή η
με ευνοϊκούς όρους ενοικίαση ή δανεισμός ποδηλάτων σε συγκεκριμένα σημεία (κεντρικοί κόμβοι μετακίνησης). Ο χρήστης θα παίρνει και θα αφήνει το ποδήλατο σε ειδικά προβλεπόμενες θέσεις. Ένα σύστημα που εφαρμόζεται με επιτυχία εδώ και αρκετά χρόνια στο Παρίσι και άλλες μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις.
Προς το τέλος το 2010 μια ομάδα ανθρώπων της περιοχής μας, που όσο περνά ο καιρός συνεχώς διευρύνεται, δημιούργησε τους Ποδηλάτες Παπάγου – Χολαργού με στόχο την ευαισθητοποίηση των συμπολιτών μας για την ένταξη της χρήσης του ποδηλάτου στη καθημερινότητα τους. (http://podilates-px.blogspot.com/) Κάθε Κυριακή στις 12.00 με αφετηρία την Ομπρέλα του Παπάγου η ομάδα των ποδηλατών επιχειρεί να ανασυγκροτήσει την έννοια της γειτονιάς του Δήμου μας, μέσω μιας καθιερωμένης ποια ποδηλατοπορείας. Ήδη οι ποδηλατοπορείες έχουν ξεπεράσει τις 12 και ο στόχος είναι να μην σταματήσουν ποτέ. Όταν η Κοινωνία των Πολιτών δραστηριοποείται στα θέματα της καθημερινότητας μας, τότε οι πολίτες θα πρέπουν να βλέπουν το μέλλον αισιόδοξα. Ο Δημόσιος χώρος ανήκει σε όλους μας και όχι μόνο στους πολιτικούς.
Η Χρησιμοποίηση του ποδηλάτου στη καθημερινότητα μας προσφέρει ενίσχυση της κοινωνικότητας, της αδελφοσύνης, της ψυχικής υγείας και της αισθητικής των κατοίκων της γειτονιάς. Βιώσιμη κινητικότητα σημαίνει τη διατήρηση της κινητικότητας στην πόλη, που είναι προϋπόθεση της κοινωνικής λειτουργίας της, χωρίς όμως αυτή να φέρνει περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις, αλλά να ενισχύει την κοινωνική συνοχή, να οδηγεί στην ανασύσταση της πολιτικής και κοινωνικής έννοιας της γειτονιάς, να ευνοεί την ανθρώπινη επαφή και τις συλλογικές μορφές οργάνωσης και να δίνει σε όλους ίσες δυνατότητες.
Θα πρέπει να καταστήσουμε το Δήμο μας σαν τη πόλη με τα λιγότερα αυτοκίνητα.
Βιώσιμη ανάπτυξη είναι η διατήρηση συνθηκών ανθρώπινης ευημερίας και ανθρωπίνων σχέσεων στις επόμενες γενεές (Healey 1997).
Πέμπτη 3 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΤΟΠΙΚΗ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ
Οι λέξεις πόλη, πολίτης, πολιτική και πολιτισμός έχουν κοινή ετυμολογική προέλευση. Οι λέξεις αυτές χαρακτηρίζουν και καθορίζουν τη θέση του πολίτη σε μια πόλη με εργαλεία τη πολιτική και το πολιτισμό. Στην Αρχαία Ελλάδα στη πόλη-κράτος ο πολίτης εισέπραττε τα αποτελέσματα της χρηστής ή κακής Πολιτείας, η πολιτική ήταν το μέσο που χρησιμοποιούσε για την αναβάθμιση της ζωής του και ο πολιτισμός αποτελούσε τη συνείδηση της κοινωνικής του πραγματικότητας.
Αυτή η συνείδηση που άλλοτε καλλιεργούνταν μέσω των τραγωδιών του Αισχύλου και του Ευριπίδη, των κωμωδιών του Αριστοφάνη, των μουσικών γραφών του Τέρπανδρου και της φιλοσοφίας του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη έχει καταπέσει στη σημερινή εποχή σε μία διαδικασία ενός γρήγορου και ευκολοχώνευτου πανηγυριού με τη παρουσία κάποιου επώνυμου πανηγυριντζή τραγουδιστή. Αυτή η περιβόητη πολιτιστική αποκέντρωση που παραπέμπει στις εποχές, που οι Δήμαρχοι ήταν απλοί διαχειριστές των σκουπιδιών και των νεκροταφείων πέρασε ανεπιστρεπτί.
Ο Πολιτισμός δεν καθοδηγείται, αλλά αυτοκυβερνάται. Ο Πολιτισμός θέτει στο κέντρο του ενδιαφέροντος τον πολίτη και τη βελτίωση της καθημερινότητας του. Ο Πολιτισμός είναι πρώτιστα αισθητική. Αισθητική που αφορά την αρχιτεκτονική της πόλης, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, τις εικαστικές παρεμβάσεις, τη παιδεία, την αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων, τη πολυμορφία και τη πολυφωνία. Ο Πολιτισμός αφορά όλους τους πολίτες, αλλά και ολόκληρη τη πόλη. Τους συμπολίτες μας με ειδικές ανάγκες, τις περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες , τους μετανάστες. Ο Πολιτισμός δεν περιορίζεται σε εποχιακές συναυλίες ή μεμονωμένες κινηματογραφικές παραστάσεις, αλλά διαχέεται παντού.
Ο Πολιτισμός είναι επίσης κοινωνική συμπεριφορά. Οι πολιτιστικές παρεμβάσεις στις πόλεις από την Τοπική αυτοδιοίκηση αποτελούν το σημαντικότερο παράγοντα της σύγκλισης διαφορετικών πολιτισμών και ιδιαιτεροτήτων. Με τον Πολιτισμό μπορεί να καλλιεργείται η ανοχή, η αποδοχή της ετερότητας, ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη και να προωθείται το πρότυπο μιας πολύ-πολιτισμικής κοινωνίας για την οποία η συνύπαρξη διαφορετικών εθνικών, γλωσσικών και θρησκευτικών παραδόσεων αποτελεί στοιχείο εμπλουτισμού της. Οι κοινωνικές συμπεριφορές μπορεί να είναι επίσης ο Αθλητισμός, η χρήση του ποδηλάτου μέσα και έξω από τη πόλη, οι παρέες στα ουζερί, το πράσινο της πόλης, η συμμετοχή των πολιτών στα δρώμενα κλπ. Ο πολιτισμός δεν στραγγαλίζεται στο όνομα της όποιας διασκέδασης κάποιων ωρών.
Με πρωτοβουλία του Δήμου θα πρέπει να επιχειρηθούν να εγκατασταθούν νέες εταιρικότητες με τη σύμπραξη Δημόσιου, Ιδιωτικού και εθελοντικού τομέα. Η Τ.Α. οφείλει λειτουργώντας ως καταλύτης να ενθαρρύνει συνολικά τη πολιτιστική ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο συνεργαζόμενη και ενισχύοντας τους άλλους εταίρους. Προς αυτή τη κατεύθυνση ο ρόλος του εθελοντισμού και της Κοινωνίας των πολιτών, θα πρέπει να είναι καταλυτικός.
Ο Πολιτισμός δεν στηρίζεται σε μία συνταγή επιτυχίας. Ο Πολιτισμός στηρίζεται στη κοινωνία. Δεν είναι μάθημα που το μαθαίνεις παπαγαλία για να δώσεις επιτυχημένες εξετάσεις, δεν είναι εισαγόμενος. Η κοινωνία που δεν δημιουργεί, συντηρεί και αναπτύσσει τις δικές της πολιτιστικές πολιτικές είναι καταδικασμένη στην αποτυχία. Και ο Δήμος θα πρέπει με κάθε τρόπο να ενισχύει την κοινωνία προς την κατεύθυνση αυτή.
Πολιτισμός σημαίνει δημιουργία και ο κόσμος του πολιτισμού θα πρέπει να συνεργασθεί με τη κοινωνία της πληροφορίας, τα κοινωνικά δίκτυα, τον κόσμο των νέων τεχνολογιών μέσω της Τοπικής αυτοδιοίκησης και των συμμετόχων της . Ο Πολίτης από απλός ακροατής θα πρέπει να μεταβληθεί σε παραγωγό. Η κοινωνία των πολιτών μέσω του Πολιτισμού αποτελεί ένα πολύτιμο κεφάλαιο για την Τ.Α. στη προσπάθεια της να υπερασπισθεί, αν βέβαια θέλει, το φυσικό και μνημειακό πλούτο της περιοχής ενάντια στα τοπικά μικροσυμφέροντα που αμφισβητούν την αισθητική μας .
Αυτή η συνείδηση που άλλοτε καλλιεργούνταν μέσω των τραγωδιών του Αισχύλου και του Ευριπίδη, των κωμωδιών του Αριστοφάνη, των μουσικών γραφών του Τέρπανδρου και της φιλοσοφίας του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη έχει καταπέσει στη σημερινή εποχή σε μία διαδικασία ενός γρήγορου και ευκολοχώνευτου πανηγυριού με τη παρουσία κάποιου επώνυμου πανηγυριντζή τραγουδιστή. Αυτή η περιβόητη πολιτιστική αποκέντρωση που παραπέμπει στις εποχές, που οι Δήμαρχοι ήταν απλοί διαχειριστές των σκουπιδιών και των νεκροταφείων πέρασε ανεπιστρεπτί.
Ο Πολιτισμός δεν καθοδηγείται, αλλά αυτοκυβερνάται. Ο Πολιτισμός θέτει στο κέντρο του ενδιαφέροντος τον πολίτη και τη βελτίωση της καθημερινότητας του. Ο Πολιτισμός είναι πρώτιστα αισθητική. Αισθητική που αφορά την αρχιτεκτονική της πόλης, τη βελτίωση της ποιότητας ζωής, τις εικαστικές παρεμβάσεις, τη παιδεία, την αξιοποίηση των ελεύθερων χώρων, τη πολυμορφία και τη πολυφωνία. Ο Πολιτισμός αφορά όλους τους πολίτες, αλλά και ολόκληρη τη πόλη. Τους συμπολίτες μας με ειδικές ανάγκες, τις περιθωριοποιημένες κοινωνικές ομάδες , τους μετανάστες. Ο Πολιτισμός δεν περιορίζεται σε εποχιακές συναυλίες ή μεμονωμένες κινηματογραφικές παραστάσεις, αλλά διαχέεται παντού.
Ο Πολιτισμός είναι επίσης κοινωνική συμπεριφορά. Οι πολιτιστικές παρεμβάσεις στις πόλεις από την Τοπική αυτοδιοίκηση αποτελούν το σημαντικότερο παράγοντα της σύγκλισης διαφορετικών πολιτισμών και ιδιαιτεροτήτων. Με τον Πολιτισμό μπορεί να καλλιεργείται η ανοχή, η αποδοχή της ετερότητας, ο ανθρωπισμός και η αλληλεγγύη και να προωθείται το πρότυπο μιας πολύ-πολιτισμικής κοινωνίας για την οποία η συνύπαρξη διαφορετικών εθνικών, γλωσσικών και θρησκευτικών παραδόσεων αποτελεί στοιχείο εμπλουτισμού της. Οι κοινωνικές συμπεριφορές μπορεί να είναι επίσης ο Αθλητισμός, η χρήση του ποδηλάτου μέσα και έξω από τη πόλη, οι παρέες στα ουζερί, το πράσινο της πόλης, η συμμετοχή των πολιτών στα δρώμενα κλπ. Ο πολιτισμός δεν στραγγαλίζεται στο όνομα της όποιας διασκέδασης κάποιων ωρών.
Με πρωτοβουλία του Δήμου θα πρέπει να επιχειρηθούν να εγκατασταθούν νέες εταιρικότητες με τη σύμπραξη Δημόσιου, Ιδιωτικού και εθελοντικού τομέα. Η Τ.Α. οφείλει λειτουργώντας ως καταλύτης να ενθαρρύνει συνολικά τη πολιτιστική ανάπτυξη σε τοπικό επίπεδο συνεργαζόμενη και ενισχύοντας τους άλλους εταίρους. Προς αυτή τη κατεύθυνση ο ρόλος του εθελοντισμού και της Κοινωνίας των πολιτών, θα πρέπει να είναι καταλυτικός.
Ο Πολιτισμός δεν στηρίζεται σε μία συνταγή επιτυχίας. Ο Πολιτισμός στηρίζεται στη κοινωνία. Δεν είναι μάθημα που το μαθαίνεις παπαγαλία για να δώσεις επιτυχημένες εξετάσεις, δεν είναι εισαγόμενος. Η κοινωνία που δεν δημιουργεί, συντηρεί και αναπτύσσει τις δικές της πολιτιστικές πολιτικές είναι καταδικασμένη στην αποτυχία. Και ο Δήμος θα πρέπει με κάθε τρόπο να ενισχύει την κοινωνία προς την κατεύθυνση αυτή.
Πολιτισμός σημαίνει δημιουργία και ο κόσμος του πολιτισμού θα πρέπει να συνεργασθεί με τη κοινωνία της πληροφορίας, τα κοινωνικά δίκτυα, τον κόσμο των νέων τεχνολογιών μέσω της Τοπικής αυτοδιοίκησης και των συμμετόχων της . Ο Πολίτης από απλός ακροατής θα πρέπει να μεταβληθεί σε παραγωγό. Η κοινωνία των πολιτών μέσω του Πολιτισμού αποτελεί ένα πολύτιμο κεφάλαιο για την Τ.Α. στη προσπάθεια της να υπερασπισθεί, αν βέβαια θέλει, το φυσικό και μνημειακό πλούτο της περιοχής ενάντια στα τοπικά μικροσυμφέροντα που αμφισβητούν την αισθητική μας .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
